Via BigBrotherMouse Laos naar Int.school Thailand

Bye Laos….Hi Thailand….. Juli 2015

De laatste week in Laos/Luang Prabang was toch nog heel bijzonder. Allereerst werd afscheid genomen van alle mensen op de ABC International Pre-school en werden spullen ingeleverd, waaronder de leen-fietsen. De laatste week van ons verblijf in Laos hebben we geen fietsen gehuurd, maar hebben we alles te voet gedaan of gebruik gemaakt van de tuk-tuk.

Daarna werd de 63e verjaardag van Ben gevierd. Wij bezochten die dag een butterfly parc dat gerund wordt door het Nederlandse stel Olaf en Ineke. Wij waren erg onder de indruk van dit vlinderpark. In 2 en een half jaar tijd gerealiseerd vanaf het 0-punt. We voelden passie, bevlogenheid en toewijding. Complimenten voor Olaf en Ineke! In het vlinderpark was ook ‘dr. Fish’ aanwezig……..visjes die aan je tenen knabbelen als je met je voeten in het water bungelt. We combineerden dit met een bezoekje aan mooie watervallen, inclusief een rescue centre voor beren. Onder het genot van een hapje en een drankje vlakbij ons guesthouse werd de verjaardag op 29 juni afgesloten. De lokatie was bijzonder. We hadden zicht op een zij-rivier van de Mekongrivier. Dit plekje wordt vaak bezocht door jongelui, voornamelijk backpackers. Ben vindt het altijd leuk om als oudere tussen jeugdigen te vertoeven en hij voelde zich dan ook geen 63, maar 36! We maakten kennis met Rob en Rebecca uit Engeland en we voerden mooie gesprekken over de zin en de onzin van het leven…....hahaha!
Kortom: De jarige had het naar z’n zin!

Op een gegeven moment voerde Ben een leuk gesprek met studenten uit Zuid-Korea.
Een tijdje later werd hij benaderd door een manager uit Canada, die hem liet weten dat het bijzonder moeilijk was om geschikt personeel te vinden in Laos. De houding naar werk, het gemis aan ervaring en het simpele feit dat werknemers in korte tijd slechts veel geld willen verdienen, lagen hieraan ten grondslag. Dat laatste staat dan los van de arbeidsprestatie. Volgens deze manager zou ook religie blokkerend werken. Men pretendeert Boeddhist te zijn, maar er blijkt nauwelijks sprake te zijn van delen. Het zou toch gewoon vaak een kwestie zijn van: Ieder voor zich en God/Boeddha voor ons allen……

Vanaf 1 juli gaven we nog enkele gastlessen op het project Big Brother Mouse. (www.BigBrotherMouse.com). Onder de leerlingen bevonden zich ook verschillende jonge boeddhistische monniken (novices). Het project bevordert leesonderwijs in Laos en vrijwilligers kunnen 2x per dag (’s morgens en ’s avonds) Engelse conversatie geven aan de zeer gemotiveerde jongelui. Dit hebben wij dan ook gedaan en ik moet zeggen dat het een fantastische ervaring was. Het deed ons veel. Je krijgt weer een spiegel voor gehouden: ……Wat komen wij toch uit een hoog ontwikkeld land…..wat zijn wij toch bevoorrecht……wij hebben kunnen studeren……wij hebben een goede opleiding gehad…..wij hebben zoveel te geven…..het voelt bijna als een ‘ must’ om je kennis te delen…..wat maakt het je enthousiast….

We are very eager to teach……they are very eager to learn….wat weten sommige jongeren weinig, maar wat willen ze graag veel leren…….de manier van hun denken doet ons weer denken aan Ghana, namelijk veel vorm en weinig inhoud…..begrijpend lezen/luisteren en interpreteren, analyseren en abstract denken zijn ‘tools’ die men niet in huis heeft…..het lijkt net of ze hun vragen van te voren uit het hoofd hebben geleerd, zoals: ‘ Where do you come from? When did you arrive in Laos? How long do you stay?’ etc. Als je een gesprek aanknoopt buiten het ge-effende pad om, dan is men ‘confused’, maar als je blijft stimuleren en motiveren, dan wordt het zelfvertrouwen opgekrikt en zie je uiteindelijk lachende gezichten. Alles wat je vertelt wordt opgezogen als een spons….alles is nieuw….alles is vreemd…..Europa onbereikbaar….

Toen we vertelden dat we al 10 jaar ‘worldwide volunteers’ waren en 7 jaren in Ghana hadden gewerkt, reageerde men als volgt: ‘But then you have lost a lot of money’……..Onze reactie luidde: ‘ Yes, that is true, but we gained so much more’….Welnu dat moest blijkbaar even bezinken, want men vroeg ons: ‘ What is the meaning of gain?’ Een voorbeeld gaf helderheid: ‘ We lost money, but we gained happiness’. Toen was het duidelijk en de jeugdige knapen keken ons en elkaar verlegen glimlachend aan.

Ook vroegen wij aan een jonge monnik hoe zijn boeddhistisch leven eruit zag en we kregen te horen: ‘ It is a hard life’. Hij schetste het beeld als volgt: Iedere dag om 4.00 uur opstaan and prayers; om 6.30 uur ontbijt; werken in de tempel; om 11.30 uur lunch. Na de lunch mag er de hele verdere dag niet meer gegeten worden; no snack, no fruit, nothing, only water. Hij leek zich erbij neer te leggen en zei:……….’We want to know about life….Boeddha is not a God, he is like a human being’…………Eén ding is zeker: Men heeft hier geen stress. In onze les viel een keertje het woord stress en we werden vragend aangekeken en er werd driftig geschreven en uiteindelijk vroeg iemand: ‘What is stress?’ Heerlijk toch om op deze manier Engelse conversatie te mogen geven……...je loopt gewoon naar binnen, pakt een stoel en gaat met een groepje jeugd aan de babbel en ongemerkt doe je heel erg veel en maak je heel veel los. Begrijpelijk toch dat wij ons happy voelen?!

Het geven van Engelse conversatie op Big Brother Mouse is echt fantastisch! Iedere dag is het er ontzettend druk. Er is duidelijk behoefte aan het verbeteren van de English skills. Overigens: De jeugdige boeddhistische monniken zijn nog geen echte monniken, doch novices, maar goed, dat terzijde…… Ook jonge studenten weten de weg te vinden naar Big Brother Mouse. Soms is het lastig als we deze jonge mensen niet begrijpen. Dat komt dan vaak door een slechte uitspraak. Als zij dan het woord opschrijven is het meteen duidelijk voor ons. Ook toeristen komen langs om een kijkje te nemen of een boek te kopen of een praatje te maken. Op een gegeven moment zat er ook een Vietnamees in ons groepje en deze jongeman had 3 jaar in Laos Engels gestudeerd. Hij vertelde over zijn toekomstplannen, te weten vertaler worden. Toen Ben hem liet weten: ‘Believe in your dream’, begon hij te stralen, want…..’mister Ben this slogan is written on my exercise book’…………..

Nadat we 2 ochtenden hadden les gegeven, besloten we om ook eens de avond sessie mee te maken. Dat was ook mooi; misschien iets rustiger, maar nog steeds volop animo. Er waren echter geen novices. Onder de studenten bevond zich een jonge knaap die een scholarship had gekregen en 2 jaar in Nederland mag gaan studeren. Hij zal op 11 augustus gaan vertrekken en wel naar…….Maastricht. Uiteraard vroeg hij ons het hemd van het lijf. Het was geweldig om hem veel te kunnen vertellen. De andere leerlingen luisterden aandachtig en je zag deze jonge mensen denken.……lucky you…! Iedereen is hier erg leergierig; iedereen wil met je praten, ook al schort het soms aan de Engelse vaardigheden. Zo was er een verlegen 16-jarig meisje dat op highschool zit, graag naar university wil om uiteindelijk lawyer te kunnen worden. Zij liet weten dat ze een zus had van 23 jaar en ze wilde vertellen dat haar zus geen werk had. Het Engelse woord jobless had ze niet paraat en ze kon ook niet onder woorden brengen dat haar zus geen werk had. Een jonge knul van 14 jaar met een vlotte babbel schoot te hulp en vertaalde laconiek: ‘She’s retired’. Funny foutje…!

Net voor ons vertrek uit Laos en nog net op de valreep konden we op 4 juli een muziek uitvoering bijwonen, waaraan het dochtertje van Peter en Manichan van de ABC International Pre-school deelnam. De lokatie was een soort muziekschool, waar die dag een talent-show werd georganiseerd. Leerlingen die een muziek instrument bespeelden lieten hun kunsten zien. De 6-jarige Diana bracht het er goed vanaf (hoewel ze erg nerveus was). Wij vonden het leuk om het gezin nog even terug te zien.

Een dag eerder hadden we eindelijk kennis kunnen maken met onze opvolgers van de ABC-school. Deze vrijwilligers - Sam (43) en Karen (36) - komen uit Zuid-Afrika. Onze laatste werkdag op de school bij Peter was op vrijdag 26 juni; hun eerste werkdag was maandag 29 juni. Sinds 27 juni verbleven zij in hetzelfde guesthouse als wij, maar wij hadden hen nog niet gezien. Blijkbaar liepen we elkaar telkens mis, maar goed….op 3 juli troffen we elkaar dan eindelijk. Uiteraard was het leuk om de wederzijdse bijzondere ervaringen m.b.t. de ABC-school samen te kunnen delen. Overigens: Peter heeft besloten dat de vrijwilligers binnenkort ook op zaterdagochtend gaan werken. Weliswaar geen lesgeven, maar bijvoorbeeld painting activities and/or decorating walls at the playground (some ideas)..….wij hebben dus nog net geluk gehad…….….hahaha!

Plannen en vooruit denken is - zoals in de meeste ontwikkelingslanden - not common. Voorbeeld: De units van internet (Wifi in het guesthouse) verlopen iedere 3e van de maand. Er wordt echter geen actie ondernomen op de 2e. Als er dus op 4 juli geen internet is, wordt men wakker en dan duurt het nog een halve dag voordat het geregeld is.

En toen werd het weer tijd om iedereen gedag te zeggen, koffers in te pakken, spullen achter te laten voor de ‘needy ones’ en voor de laatste keer de ‘night market’ te bezoeken. Een Amerikaanse vrijwilligster (Alec) die werkzaam is op een library werd door ons nog verblijd met een paar Dongs, aangezien zij over een tijdje naar Vietnam gaat, alwaar de munteenheid de Vietnamese Dong is. Nou ja verblijd……deze 12.000 Dong werden onlangs niet ingenomen door het wisselkantoor in Cambodja, omdat het een kruimelbedrag was (ongeveer 10 Eurocent). Echter: Alec vond het toch leuk; zeker toen we lieten weten: ‘ Maybe you can paste it in your photobook’.

In ieder geval: Ook hier in Laos hebben we dus een mooie tijd gehad. We zijn echter wel blij dat we de accommodatie gaan verlaten, want plotseling kregen we te horen dat er in ons guesthouse sprake zou zijn van termieten en bedwantsen/bedmijten..……brrr……………….

Laos…..met de slogan PDR, oftewel…..Please don’t rush…..…!!!

Op 7 juli vertrokken we uit Laos. Zoals in het vorige reisverslag vermeld, hebben we niet meer gekozen voor Myanmar en Nepal, maar gaan we ons de komende 2 maanden richten op Thailand/Bangkok, alwaar we gaan werken op de internationale school St. Mark’s. De eerste maand zullen we gaan helpen in the library and/or the office en de tweede maand zullen we gaan lesgeven (d.w.z. being assistants for the teachers). Om een indruk te geven van deze prachtige school, kijk maar eens op: www.stmarks.ac.th

De school stuurde ons zelfs al een soort van ‘ tentative outline’ voor wat betreft onze taken.

Thailand in vogelvlucht
Ondanks de vele toeristen heeft dit land nog steeds een bijzonder authentiek en boeddhistisch karakter. Het land is nooit gekoloniseerd en is daarom al eeuwenlang zichzelf gebleven.
De meeste Thai wonen nog steeds op het platteland waar ze leven van de landbouw.
Het land van de glimlach heeft veel te bieden: Prachtige boeddhistische tempels, geweldige stranden, heerlijk eten en vriendelijke mensen. Het reizen door Thailand is goed te doen door een gedegen infrastructuur met binnenlandse vluchten, treinen en verschillende busdiensten.
Veel mensen starten hun reis in de kosmopolitische hoofdstad Bangkok. Hier vind je mystieke tempels en drijvende markten op de khlongs (grachten), maar ook rumoerige verkeerschaos, de futuristische Skytrain, backpackers en een roerig nachtleven.
Bangkok is een stad vol tegenstellingen: Je ziet er hypermoderne gebouwen boven mysterieuze boeddhistische tempels uitsteken. Je kunt heel goedkoop eten bij authentieke straatstalletjes, maar ook op en top luxe in Sirocco in een van de hoogste wolkenkrabbers. Serene monniken lopen zij aan zij met gewiekste zakenmannen en een enorme verkeerschaos ligt nabij de serene stilte van Phra Pradaeng, de ‘Grote Groene Overkant’.
De meeste Thaise eilanden zijn droomplekken met witte stranden, palmbomen, omringd door een turquoise zee. In het noorden vind je bergen en jungle.
Thailand kent een zeer rijk verleden waarvan nog veel bewaard is gebleven, zoals bijvoorbeeld oude koningssteden als Ayutthaya en Sukothai waar nog veel mystieke tempels staan of Mis Chiang Mai in het noorden. Hier staan niet alleen prachtige boeddhistische gebouwen, maar het is ook een toegangspoort tot de fantastische bergachtige omgeving.

Via via kregen we de top 25 onder ogen als het gaat om bezienswaardigheden in Bangkok. Goed bedoeld weliswaar, maar wij zijn nog steeds vrijwilligers en geen toeristen. Dat neemt natuurlijk niet weg dat je er niet voor open zou kunnen staan en er een eventuele keuze uit zou kunnen maken:
1. Wang Lang Market
2. Chatuchak Weekend Market
3. Klong Toey Market
4. Floating Market
5. Pratunam Market
6. Shopping at MBK/Siam
7. Or Tor Kor Market
8. Dusit Zoo
9. Lumpini Park
10. Thai Massage
11. The Grand Palace & Wat Phra Kaew
12. Wat Pho
13. Wat Arun
14. Wat Saket (The golden mountain)
15. Erawan Museum
16. Vimanmek Mansion
17. Khao San Road
18. Silom/Patpong
19. Victory Monument
20. Durian (Fruit)
21. Thai Street Food
22. Thai Cooking Class
23. Pahurat - Little India
24. Pak Klong Talad – Flower Market
25. Yaowarat – Chinatown.

Een paar weetjes:
De Thaise munteenheid is de Baht. (37 Baht is ongeveer 1 Euro).
Veel mensen spreken nauwelijks Engels.
De huidige koning van Thailand is Rama 9. Als hij jarig is op 5 december wordt tevens Vaderdag gevierd. Als de koningin jarig is op 12 augustus wordt Moederdag gevierd.

Op 7 juli vertrok het vliegtuig vanuit Luang Prabang/Laos richting Bangkok/Thailand om 12.45 uur. Een vlucht van 2 uur volgde. Er is geen tijdsverschil met Thailand. Het blijft dus 5 uur later dan in Nederland. We arriveerden op vliegveld Suvarnabhumi, alwaar we werden opgehaald door de school-van driver, Suthad genaamd. Hij had een signboard in z’n handen met daarop onze namen vermeld. Hij was in gezelschap van een dame. Dit bleek een medewerkster te zijn van de schoolkantine.

Driver Suthad (sprak geen Engels) bracht ons naar onze accommodatie, zijnde een studio op 15 minuten loopafstand van de school. De straat waar wij wonen is Rama 9 (naam van de koning) cq Soi 45 (Soi is Thais voor straatje). Aldaar maakten we kennis met de ‘ apartment owner’, te weten mister Lek, die ons de sleutel gaf (sprak wel Engels). Internetverbinding werd geregeld (geen Wifi). Mister Lek liet ons weten dat het in Thailand very polite is om mensen aan te spreken met Khun, dus….Kuhn Lek, Kuhn Ben, Kuhn Dees. We hadden geluk…..op 8 juli zou mister Lek voor een paar dagen met vakantie gaan naar Hong Kong, dus we konden hem nog net op tijd de weg naar school vragen. De volgende ochtend namelijk - 8 juli - moesten we om 8.00 uur aanwezig zijn. Hij bood aan om ons de weg te wijzen en we stapten in zijn auto. Vanwege het éénrichtingsverkeer bleek deze optie (auto) gecompliceerder te zijn dan lopen. De afstand tussen onze studio en de school is hemelsbreed slechts ongeveer 400 meter (schatting). Echter: Studio en school worden gescheiden door een immens drukke verkeersweg met een flinke middenberm. Je kunt deze weg niet oversteken (te gevaarlijk). Men heeft dan ook verschillende voetgangers-bruggen gebouwd over de bewuste snelweg heen. Dat betekent voor ons dat we in feite eerst een stukje van de school aflopen; vervolgens de weg via een voetgangers-brug oversteken en tenslotte eigenlijk terug moeten lopen richting school. Ons idee om fietsen te huren hebben we snel laten varen toen we de verkeerschaos hadden aanschouwd. (Nadien vernamen we dat mister Lek niet alleen de eigenaar was van ‘ onze’ studio, maar van het gehele appartementencomplex en dat bestaat toch wel uit zo’n 45 appartementen. Wij wonen op de 3e verdieping; mister Lek woont op de 4e verdieping….vreemd genoeg zien we hem bijna nooit).

8-9-10 juli: De laatste dagen van de zomerschool. Het thema was: Around the world…..dus daar konden we wel iets mee……De eerste dagen bespraken we de verdere invulling van het programma, zowel voor de jongste leerlingen als ook voor de ouderen.

Op 8 juli waren we al voor 8.00 uur ’s morgens op school aanwezig. Wij hadden van onze contactpersoon Lis begrepen dat - in geval van haar afwezigheid - wij moesten vragen naar mister Adam. Laatstgenoemde werkt op kantoor. Na een korte kennismaking met Adam, bood iemand anders van kantoor (Joy) ons een kop koffie aan in de schoolkantine en na ongeveer een half uurtje verscheen Lis, zijnde de ‘principal’ van de school. (Overigens: Haar man John is de manager van de school en werkt ook op de office en hun 3 kinderen zitten ook op St. Mark’s). Met Lis konden we meer inhoudelijk op de zaken ingaan. Wij lieten weten dat we bereid waren om een gevarieerd programma aan te bieden. Enkele gedachtenspinsels: Teaching French (in het kader van LOTE: Languages other than English); uiteraard teaching English; participation in the English club (debating); participation in music lesson (singing); giving a presentation about Ghana; telling about The Netherlands etc.

Wij lieten weten dat onze voorkeur uitging naar de oudere leerlingen. Echter: De eerste dag werd doorgebracht bij de kleinsten (singing), maar ook gymnastiekles, kleuren, een recycle-bottle maken, videos bekijken, snack-time, eten, slapen (nap time). En vooral huilende kinderen……wat een immens lawaai! Er waren op dat moment 3 leerkrachten in deze klas: Een Amerikaanse die Engels geeft (zij hielp in Nursery vanwege de zomerschool, maar staat normaal in Kindergarten); een Thaise die de Thaise les verzorgt en een Chinese die Mandarin language onderwijst. Wij zijn slechts assistants. Dat is wel even wennen, want we hebben altijd zelf les gegeven en de lessen zelf ingevuld. Marking and setting the homework is ook niet aan de orde voor vrijwilligers; dat zijn taken voor de teachers. De school telt 120 leerlingen. De oudste leerlingen zijn 12 jaar, met uitzondering van drie 16-jarigen. De jongste leerling is 2 jaar. De jongste kinderen zitten in Nursery; daarna komt Kindergarten en vervolgens Pre-preparatory and Preparatory. Daarna komt pas Primary 1. Er zijn ongeveer 25 leerkrachten werkzaam op St. Mark’s. Ook gaf Lis ons een rondleiding door de school. Onze monden vielen open van verbazing……wat een leerparadijsje en wat een mogelijkheden! Liz vertelde dat iedere dag wordt gestart met morning devotion. Daarna gaan de kinderen naar hun klaslokaal. Echter: Op woensdag wordt morning devotion gevolgd door Assembly en op donderdag door Thai culture. De lunch wordt gebruikt in de schoolkantine. Er is een hoek voor de allerkleinsten; er is ruimte voor de grotere leerlingen en er is een tafel voor de leerkrachten. Overigens: De lunch is heerlijk!

De tweede dag brachten we gelukkig door bij de iets oudere kinderen. We bezochten een lesje Dutchball (trefbal) in de gymzaal. Het spel werd gespeeld met kleine gekleurde plastic balletjes (en dus niet met 1 grote bal). Daarna mochten we in de Primary en Pre-preparatory een presentatie geven over Nederland. ’s Middags was het de bedoeling om de les ‘robotics’ bij te wonen in de bibliotheek. Echter: Deze aktiviteit lag stil; de competitie was afgelopen. Vandaar dat we wederom naar de Pre-preparatory gingen, alwaar we midden in het verhaal van de ‘ ant and the grasshopper’ vielen, om vervolgens een lesje ‘ Mandarin language’bij te wonen. Dat was zeer bijzonder. Deze kinderen (ongeveer 5 jaar) kregen al 2 jaar Chinese les. Middels liedjes met bewegingen, kleurplaten e.d. werden de kleintjes vertrouwd gemaakt met de materie. De juf ‘Mandarin language’ heeft de Chinese nationaliteit en liet ons weten dat het Chinees 249 tekens bevat, waar connecties mee kunnen worden gemaakt.

Tijdens de zomerschool is er een aangepast programma voor de achterblijvers. Veel kinderen zijn namelijk al op vakantie. De groepen zijn nu dan ook klein en worden soms samengevoegd. Het thema is: Around the world. Aangezien er een vrijwilligster werkzaam is uit Engeland hebben de leerlingen veel gehoord over bijvoorbeeld Londen. De Tower van Londen, de London Bridge en de Big Ben zijn niet alleen de revue gepasseerd, maar zijn zelfs op schaal nagebouwd! Leuk voorval: Teacher Gigi (normaal gesproken de vakdocent Science, Arts en Computer, maar tijdens de zomerschool hielp zij in de pre-preparatory class), introduceerde ons bij de leerlingen en noemde dus onze namen. Toen zij aan het kleine grut vroeg om de namen te herhalen, reageerde een klein manneke als volgt: ‘His name - al wijzend naar Ben - is mister Big Ben’…..hahaha!

De derde dag werd gestart bij de Primary. Na de gymles, werden er pannekoekjes gebakken. Vervolgens togen we naar Nursery, alwaar voor ons storytelling, rijmpjes en video (liedjes met acties) op het programma stonden. En het laatste onderdeel van de ochtend was het bijwonen van een zwemles voor de kinderen van de Pre-preparatory. Na de lunch werd koers gezet naar Primary, waar sommige leerlingen in de gymzaal zich mochten bezighouden met zelf bestuurbare autootjes. Hier was de animo echter niet groot voor. Daarop besloten we om een zangwedstrijd te organiseren…..Voice Kids……..Uit ervaring weten we dat de meeste kinderen graag in de jury willen zitten en zingen soms net iets te spannend vinden. Echter: Hier durfde niemand te zingen. Zo verlegen…….Ja en dan zie je weer het verschil in cultuur: A lot of people in South East Asia are shy………., maar…..toen de juf de muziek van Taylor Swift liet horen, was het ijs gebroken en zongen de leerlingen uit volle borst mee. Zingen met de hulp van de muziek vonden de leerlingen duidelijk ‘ more comfortable’ ………

Op 10 juli was de zomerschool voorbij (deze begon omstreeks 10 juni). Na dit maandje zomerschool brak de zomervakantie van 3 weken aan voor de leerkrachten. Wij kregen 1 week vrij (de week van 13 juli) en zullen vanaf 20 juli gaan werken in de bibliotheek.
Wij hebben dus nog net de laatste 3 dagen van de zomerschool meegemaakt. (8-9-10 juli).

Onze eerste indrukken zijn ‘ mixed’: Iedereen is ontzettend aardig: De schoolleiding, de leerkrachten, de mensen van kantoor, het kantinepersoneel. Overigens: Eigenlijk iedereen spreekt Engels, behalve de mensen die in de kantine werken. Ook is men erg behulpzaam: Een medewerkster van kantoor (Joy genaamd), nodigde ons spontaan uit om samen twee tempels te gaan bezoeken; Adam (van kantoor) heeft voor ons n.a.v. de door ons verkregen 25 highlights van Bangkok, een soort travelplan gemaakt, waarin hij de meest interessante plekken heeft opgenomen. Bovendien heeft hij dit voorzien van indelingen (shopping/markets; day on the river; city; taxi day etc.). Verder heeft hij ook ‘outside Bangkok’ opgenomen (beaches; islands; ancient ruins; tropical nature etc.). En tenslotte heeft hij dit voorzien van bijvoorbeeld afstanden in tijd aangegeven, bus-en treinstations etc. Er rijdt hier bijvoorbeeld een sky train, maar er is ook een subway.

Wat maakt het dan voor ons zo ‘mixed’? Welnu, we lopen een beetje met de ziel onder de arm. We hebben (nog) niet echt een duidelijke taak. We schrijven het vooralsnog maar toe aan de zomerschool en de naderende schoolvakantie. De invulling van de laatste dagen voor de vakantie was erg open en zeer flexibel. Wij mochten overal gaan kijken; we konden met iedereen kennismaken. Dat is uiteraard erg gezellig allemaal, maar voor ons was het te weinig omvattend en zeker als je van 8.00 tot 15.00 uur het gevoel hebt dat je niets doet. Wat duurt een dag dan lang……er leek geen einde aan te komen. We waren doodmoe, maar waarvan?

Inmiddels hebben we de namen van een paar teachers onthouden: Philippe (van origine een Fransman), die exacte vakken onderwijst; Karen (van origine een Filippijnse), die wiskunde geeft; Warren (een Amerikaan met Afrikaanse ‘ roots’), die verschillende vakken onderwijst; Gigi (een Filippijnse); Tuk (een Thaise); vrijwilligster Charlot uit Engeland (haar laatste dag was op 10 juli) enz.

Na 3 dagen zomerschool hadden we dus al een week vrij. In onze vrije week gingen we natuurlijk op onderzoek uit…….exploring Bangkok………amazing!!!!!! Nou ja….amazing?......eerlijk gezegd is de stad voor ons veel te druk en te hectisch en te chaotisch. Natuurlijk is het fijn om 5 dagen Bangkok te doen, maar daarna liever nooit meer! Wij hadden ons voorgenomen om iedere dag (van maandag 13 juli t/m. vrijdag 17 juli) op pad te gaan. Echter: Collega Joy wilde al met ons op stap op zondag 12 juli. Aangezien dit natuurlijk een erg aardig gebaar was en we haar niet wilden teleurstellen, gingen we op het aanbod in en besloten dus om Bangkok te gaan ontdekken tussen 12 en 16 juli.

Joy had ons laten weten dat we slechts 2 tempels zouden gaan bezoeken, niet ver verwijderd van onze accommodatie. We zouden hier slechts een ochtend mee kwijt zijn. Dit bleek echter niet het geval te zijn. Het kwam erop neer dat we van ‘ s morgens tot ‘s avonds hebben gesjouwd en doodmoe terugkeerden, inclusief daverende hoofdpijn (Dees). Collega Joy had haar 3-jarig dochtertje Louise meegenomen en vertelde onderweg dat ze een single mother was, afkomstig uit de Filippijnen. Wij kregen stellig de indruk dat Joy - ondanks haar goede bedoelingen - nauwelijks de weg wist en dit resulteerde dan ook in het feit dat we een gedeelte van de reis per Tuk-Tuk (oftewel Sam Lo) deden, maar ook per bus, per trein, per metro, per boot en per taxi. En tevens werden er ook nog de nodige kilometers te voet afgelegd. Hoe het ook zij: Uiteindelijk bezochten we Wat Arun en Wat Pho. Hierna wilden we de Grand Palace nog bezoeken, maar daarvoor kwamen we 20 minuten te laat. Jammer, maar goed…..

Wat Arun was zeer de moeite waard!!! De ‘ Tempel van de Dageraad’ (Temple of Dawn) oftewel Wat Arun is met zijn opvallende vorm bepalend voor de skyline van Bangkok. Het hoogtepunt van het tempelcomplex is de centrale grote pagode met een hoogte van 80 meter. Deze opvallende toren werd gebouwd volgens de Khmer-architectuur. Daaromheen staan nog kleinere pagodes en schitterende ommuringen. Op het moment dat je de tempel bezoekt, zie je dat deze is opgebouwd uit miljoenen stukjes porcelein. Gezien vanaf het historische centrum van Bangkok ligt Wat Arun aan de overzijde van de Chao Phraya rivier. Het is één van de meest gefotografeerde bezienswaardigheden van Bangkok en niet te missen bij een vaartocht over de rivier. (Gemakkelijk bereikbaar met de Phraya River Express boot).

Hierna togen we naar Wat Pho. Ook Wat Pho is een boeddhistische tempel, die ook wel bekend is onder de namen Wat Phra Chetuphon en ‘De tempel van de liggende Boeddha’. Wat Pho biedt onderdak aan meer dan duizend Boeddha-vertoningen. De liggende (slapende) Boeddha is maar liefst 46 meter lang en 15 meter hoog en is rijkelijk versierd met bladgoud en met parelmoer (dit laatste op de ogen en de voetzolen). De tempel wordt ook wel gezien als de ontstaansplek van de traditionele Thaise massage. Hoewel we dus net te laat waren voor een bezoek aan de Grand Palace (sloot de deuren om 15.30 uur terwijl wij om 15.50 aanwezig waren), hebben we dit Koninklijk Paleis wel aan de buitenkant gezien. Het is een ommuurd gebouwencomplex, dat dienst deed als koninklijke residentie van het eind van de 18e eeuw tot het midden van de 20e eeuw.

Maandag 13 juli gingen Ben en ik samen op onderzoek uit voor onze tweede excursie. We hadden gekozen voor de Chatuchak market; het Victory monument en enkele ‘ malls’, zoals Siam Paragon en Terminal 21 Mall. Ook deze dag was niet ‘ a lucky one’. Allereerst bleek de Chatuchak market gesloten te zijn (slechts operationeel in het weekend); ten tweede kwam ik (Dees) ten val in de buurt van het Victory monument. Ik had een traptrede over het hoofd gezien en viel behoorlijk hard op beide knieën (nog geluk gehad dat ik er verder niets aan over heb gehouden) en tenslotte werd ik (Dees) nog steeds geplaagd door helse hoofdpijnen. Hoe het ook zij: De Chatuchak market of Jatujak market is één van de grootste weekend markten ter wereld. De markt wordt gepromoot onder de bijnaam ‘ de moeder van alle markten’. In de volksmond wordt de markt ook wel JJ genoemd (Jatujak).

We hadden dus pech voor wat betreft de markt en togen dus vervolgens naar het Victory monument (waar ik dus viel). Het Victory monument bevindt zich te midden van het belangrijkste verkeersplein in Bangkok. Typerend is de stenen obelisk, weliswaar mooi om te zien, maar niet echt bijzonder. Het valt niet mee om er dicht bij in de buurt te komen, aangezien je dan eerst de zeer drukke rotonde moet oversteken. Vanaf de verhoogde skytrain die om het Victory Monument heenrijdt, kun je beter (en veiliger) genieten van een indrukwekkend uitzicht op de stenen obelisk. Vandaag de dag staat het monument voor alle militaire successen van Thailand.

Hierna werd koers gezet naar Siam Paragon. Dit is een groot winkel-en shopping complex in het hart van Bangkok (10e in de wereld). Tenslotte stond de Terminal 21 Mall nog op de rol. Dit is een modern shopping centre, waarbij elke etage een ander thema heeft, gebaseerd op steden en landen over de hele wereld. Beide malls konden ons niet echt bekoren.

Derde excursiedag hopelijk meer geluk...We bezochten het Lumpini Park (de rust was een weldaad voor de nog steeds aanwezige hoofdpijn). Het Lumpini Park (of Lumphini Park) is een ongeveer 56 hectare groot park in Bangkok. Het park is zeer groen en bevat een groot kunstmatig meer. Lumpini Park is één van de weinige gebieden in Bangkok die constant bewaakt worden door politie-agenten. De dag werd afgesloten in Silom Street: het gebied van de ‘ banking and offices and financial economics’.

Vanaf woensdag 15 juli was de hoofdpijn eindelijk voorbij en kon ik genieten van China town (China town in Bangkok is de grootste Chinatown ter wereld) en een dag later van Little India. Westerlingen noemen het gebied Little India; de Thai daarentegen spreken van Pahurat. En toen vonden we het meer dan welletjes…..exploring Bangkok …..leuk om een keer te doen en dan nooit meer……

Er werd voornamelijk gereisd met de BTS (sky train) en de MRT (metro) en de Railway Airport link. Wij kunnen geen ondergrondse meer zien……Bangkok is BTS……Bangkok is MRT…..bovengronds en ondergronds…..het normale verkeer staat namelijk veelal muurvast. Als je kijkt naar de structuur van het spoorwegnet, dan moet je concluderen dat dit in de loop van de tijd is opgebouwd. Er is totaal geen sprake van integratie. Overstappen van de ene lijn op de andere lijn betekent dat je een flink eind moet lopen. Bovendien moet je iedere keer weer opnieuw in-en uitchecken en dus ook nieuwe kaartjes kopen in de vorm van penningen. Overigens: In 1999 kreeg Bangkok de eerste metro. De route Hua Lamphong-Bang Sue bestrijkt een afstand van 20 km., waarop maar liefst 18 stations zijn te vinden. Een paar leuke situaties onderweg: We troffen een Belg uit Brugge, die studeerde aan de universiteit van Gent. Hij was in Bangkok voor onderzoek: De stad Bangkok blijkt namelijk jaarlijks vele centimeters te verzakken. Verder troffen we een Fransman die zijn Thaise vriendin in geuren en kleuren vertelde over de betekenis van ‘Quatorze Juillet’. Het gezicht van de Thaise sprak boekdelen….zij begreep er duidelijk helemaal niets van! Ook troffen we een paar mensen van de Thaise Immigratiedienst, die ons zelfs een ‘map of Bangkok’gaven. Opletten geblazen: Niet melden dat je vrijwilliger bent, doch slechts een toerist.

Na ongeveer een week troffen we de eigenaar van onze studio weer eens, zijnde mister Lek en vroegen hem voorzichtig of hij misschien een waterkoker had, zodat we een kop koffie of thee konden zetten. Hij verontschuldigde zich; was namelijk in de veronderstelling geweest dat de school hiervoor had gezorgd. Binnen no time werd het geregeld en konden wij na bijna een week weer genieten van een kopje koffie/thee.

En Ghana blijft funny………we kregen een uitnodiging om op 26 juli naar de bruiloft van onze vriend Ishmel te komen. Ook de mensen van de projecten in Vietnam, Maleisiё, Cambodja en Laos stellen ons regelmatig de vraag: ‘When do you come back?’ In principe is terugkeren niet onze bedoeling, maar zeg nooit nooit……

Aangezien wij de warme lunch op school nuttigen, hoeven we op werkdagen slechts ’s ochtends en ’s avonds onze broodmaaltijden te verzorgen. Als we boodschappen hiervoor doen zien we op een pakje vleeswaren vermeld staan: Thai-German meat. Overigens: Tijdens onze Ghana-jaren nooit vleeswaren genuttigd, dus begrijpelijk dat bijvoorbeeld een plakje ham erg lekker smaakt!

Al doende leert men……..Op de verpakking van diverse produkten stond als houdbaarheidsdatum telkens weer het jaartal 2558 vermeld. Dit konden we even niet plaatsen, maar….het bleek om de boeddhistische jaartelling te gaan. Dit is een jaartelling die gebruikt wordt in Zuid-Oost Aziё in de landen Cambodja, Laos, Myanmar, Sri Lanka en Thailand en dit in verschillende vormen. Deze jaartelling begint vanaf de dood van Gautama Boeddha, de stichter van het boeddhisme. In de landen die het Theravada-boeddhisme aanhangen, is dit gedateerd op 543 v. Chr. Het jaar 2015 is in Thailand daardoor het boeddhistische jaar 2558. (In Sri Lanka echter komt ons jaar 2015 overeen met het boeddhistische jaar 2559). De boeddhistische jaartelling is de officiёle jaartelling in Thailand en wordt op bijvoorbeeld overheidsdocumenten, op munten en op kalenders gebruikt.

Vanaf 20 juli hielpen we in the library. Voor wat betreft de bibliotheek: Arranging new and old books; book-binding and work related with display boards around the school. Hopelijk krijgen we nu meer werk. En gelukkig was dit het geval. Het bevalt dus nu beter. Er komt heel wat kijken voordat ‘the new academic schoolyear can start’….We maakten kennis met Sukanya (met als nickname Uan). Zij is degene die altijd in de bibliotheek werkt. Dat we haar nog niet eerder hadden ontmoet, kwam vanwege het feit dat zij vakantie had gehad. Om toch constant mensen op school te hebben, gaat het personeel namelijk om beurten met vakantie. Voor het gemak noemen we haar dus maar Uan. Zij is een Thaise, die getrouwd is met de Amerikaan Dean en Dean werkt ook op school als hoofd van de administratie. Hun zoon Jeremiah zit in year 5 op school. Dus het hele gezin is ‘involved’in St. Mark’s. In het verleden hebben zij 9 jaar in Amerika gewoond, maar zijn alweer 11 jaar geleden teruggekeerd naar Thailand. Het is erg fijn om met Uan samen te werken. Zij is een prettige collega en erg aardig. Gaf ons o.a. meteen een boek over Thailand/Bangkok te leen. Bovendien genieten we van de tijdelijke stilte op school (no noise of the children), aangezien alle leerlingen met vakantie zijn. Volgens Uan wordt het vanaf begin augustus echt een gekkenhuis. …..Zij liet ons weten: ‘You will be very busy, so enjoy this quiet period’.

Wat deden we zoal in de bibliotheek? Stapels schriften leerling-klaar maken. Het aantal schriften per leerling was ook afhankelijk van het wel of niet volgen van de Mandarin language. Er moest dus een onderverdeling worden gemaakt in leerlingen die wel of geen Chinese les volgen. Al deze pakketjes voor de leerlingen brachten we naar de office. Binnenkort zullen de ouders dit tegen betaling komen ophalen. Ook maakten we leesmappen in het kader van ‘ comprehensive reading program’. Iedere vrijdag krijgt de leerling een leesboek mee haar huis (inclusief worksheet). Het is de bedoeling dat het boek in het weekend wordt gelezen en dat de werkopdracht wordt uitgevoerd en dat het boek op maandag weer op school wordt ingeleverd. De voorbereiding thuis moet er dan voor zorgen dat de leerling al enigszins vertrouwd is geraakt met het verhaal en dus beter kan participeren tijdens de class discussion. Verder werden het aantal boeken per klas en per semester nageteld: Hoeveel exemplaren zijn aanwezig van de verschillende titels? De leesmappen voor de leerlingen werden gevuld met de eerste boekjes. Tevens werden de boeken per klas en per vak gesorteerd en werden de bieb-boeken genummerd en daarna gekaft (cellofaan). Bovendien moesten er readers ingebonden worden en boeken moesten op de juiste plek teruggezet worden. Tenslotte moesten alle boeken voorzien worden van een uitleenkaartje en een stempel met daarop de naam van de school en moesten alle ‘ missing books’ genoteerd worden. En dat waren er heel erg veel……...

Wij hebben een erg leuk contact met Uan die werkzaam is in de bibliotheek en op een gegeven moment stelde zij ons voor aan haar echtgenoot, zijnde de Amerikaan Dean, die - zoals eerder gemeld - ook op school werkzaam is als hoofd van de administratie. Al pratende kregen we het over Pennsylvania Dutch. Het Pennsylvania Duits is een dialect van het Duits dat in bepaalde gebieden in de Verenigde Staten en in Canada wordt gesproken. De Pennsylvania Dutch zijn immigranten die vanuit Duitsland en Zwitserland naar de VS zijn geёmigreerd. Dutch vertaald in het Nederlands betekent uiteraard Nederlands. De verwarring is ontstaan bij een vertaalfout. Deutsch is vertaald naar Dutch in plaats van naar German. De moeder van Uan woont in bij dochter Uan. Aangezien zowel vader Dean (parttime) als moeder Uan (fulltime) op school werkzaam zijn, helpt oma een handje mee in het huishouden van Uan en zorgt voor kleinzoon Jeremiah (de zoon van Uan en Dean). Toen oma op een dag weg moest, kwam dus ook Jeremiah mee naar school. Hij blijkt voluit Jeremiah Timothy te heten, maar wordt door iedereen J.T. genoemd. De 11-jarige knaap is gek van…..robotics and technology en - aldus J.T. - ‘I am good in Science!’

Aangezien onze laptop enkele kuren vertoonde en er op school know-how aanwezig is, besloten we om te vragen of men bereid was om hier naar te kijken. Glenn van de office en tevens computer-docent was ‘willing to take a look at it’………Voorbeeld van een computerprobleempje: Sinds kort functioneert onze backspace-toets niet meer. Wellicht is dit euvel ontstaan in Laos: Vocht in combinatie met fluctuaties in elektriciteit. Hoe het ook zij: Het is een beetje lastig. In Nederland kunnen we in september de laptop laten openen (daar wagen we ons hier liever niet aan). Glenn echter kon het ongemak voor deze tijdelijke Thailand periode prima oplossen, middels OSK, oftewel een on screen keybord.

In de wandelgangen en tijdens de lunchpauze hebben we een leuk contact met onze collega’s van de international school. Aan gespreksstof is geen gebrek met collega’s uit Thailand, de Filippijnen, Amerika, Frankrijk e.d. Zo vertelde men bijvoorbeeld dat er sinds vorig jaar (mei 2014) een militair bewind is in Thailand. Het is de bedoeling dat dit bewind slechts 2 jaar aan de macht is (dus tot medio 2016), maar of dit ook zo zal zijn, wordt betwijfeld. Het militaire bewind zou in het leven zijn geroepen om de conflicten tussen de yellow shirts (King-aanhangers) en red shirts (Prime Minister-aanhangers) op te lossen.

De leerlingen hebben verschillende uniformen: Een normaal schooluniform en een sportuniform, maar ook een uniform voor als men de school elders moet vertegenwoordigen, een uniform voor sportwedstrijden e.d.

Sommige buitenlanders die in Thailand wonen hebben soms geen auto, doch wel een Thais driver licence. Dit Thais rijbewijs zorgt er dan voor dat zij korting krijgen op bijvoorbeeld entreeprijzen bij musea e.d. Zij worden dan namelijk gezien als een inwoner van Thailand. Op deze manier hoeven zij dus niet de duurdere entreeprijzen te betalen die voor ‘ foreigners’ gelden.

Op 22 juli kwamen er een paar kinderen naar de library die een paar jaar geleden op St. Mark’s hadden gezeten en nu weer terug kwamen. Deze leerlingen moesten een instaptoets ondergaan en deze test werd afgenomen in de bibliotheek. Het bleek te gaan om Gina (jaar 5) en haar broertje Gino (jaar 1). De moeder van de kinderen is Thaise, de vader echter is een Ghanees! Dus we zagen weer eens zwarte kindertjes! Uiteraard vroegen wij meteen waar zij in Ghana hadden gewoond, maar het bleek echter dat zij nog nooit in Ghana waren geweest! Zij spreken Thais en Engels. Helaas voor Gino waren zijn English skills niet voldoende om naar Primary one te gaan; hij zal dus moeten gaan starten in de Preparatory (de klas die net onder P1 komt; eigenlijk de oudste kleuters….).

Er blijkt een gratis treintje te rijden tussen een winkelcentrum en het station. Veel leerkrachten die op St. Mark’s werken, maken hier gebruik van.

Deze maand zijn we ook bezig met het treffen van voorbereidingen voor het verlengen van ons visum. Op school kunnen we van alle gevraagde documenten copieën maken.

Inmiddels hebben we een namenlijstje met foto’s van het personeel bekeken, zodat we naam en gezicht beter kunnen onthouden.
Staff and office: Lis: Principal - John: School Manager - Dean: Head of Admission - Adam: Administration Coordinator - Amnaj: Administration Officer - Glenn: Administration Officer - Joy: Administration Officer - Sukanya (Uan): Librarian.
Early years Teaching Staff: Nursery: Sirinporn (Tuk) - Kindergarten: Tammy and Elmer - Prepreparatory: Donna and Por - Preparatory: Jeralyn.
Primary Teaching Staff: English: Aky - Math: Karen and Philippe - Science: Gigi - Thai: Tukte and Chiraporn - Mandarin: Linjia – SOSE (bijv. Social Studies): Warren - Arts: Gigi - Computer: Glenn and Gigi - Health: Daar komt een nieuwe teacher voor - Physical education (PE): Ook voor dit vak wordt nog iemand aangetrokken.
Secondary Teaching Staff: English: Warren - Thai: Chiraporn - Mandarin: Men is in afwachting van een nieuwe leerkracht - Physics: Philippe - Chemistry: Philippe - Math: Philippe - History: Warren - Physical education (PE): Nieuwe leerkracht komt binnenkort.
Extra Curriculer Activities: (ECA): Thai: Ae - Piano: Porn - Violin: Sudadee.

En wat te denken van de namen van de leerlingen? (En dan meld ik nog slechts hun voornamen):
Nursery: Pachara, Janine, Pisit, Natthanicha, Thanon, Benyaporn, Parivachat, Sarinruecha, Pirada, Rachanon.
Kindergarten: Sirasilp, Pashi, Mikaela Louise, Savichaya, Rinrak, Tinnaphob, Phuphum, Poonvacha, Nattheera, Yada, Pitti, Junasai, Gracelyn, Harley, Santiaga, Wiran.
Pre-Prep: Proudchaya, Jan, Chananarat, Chananphat, Bhunnada, Thitarat, Alysa, Janista, Vanessa, Alexander, Jessica, Dungphan.
Prep: Nira, Irinrak, Poomipat, Kiyotaka, Haroun, Abigail, Thomas, Tangman, Jimi-James, Quiller, Micah, Gino.
Year 1: Primchaya, Thitaree, Amelia, Thitiwut, Unna, Wajana, Patnaree, Preemada, Janice, Zandeli, Matilda, Chanaporn, Natchanon, Visasinee.
Year 2: Xyren, Cleojai, Akshita, Netanya, Eneko, Pitipat, Waraporn, Patranist, Lucas, Jeremiah, Dhira.
Year 3: Nonthakrit, Jane, Switta, Justine Henin, Annabelle, Alisa, Jihun, Miguel, Pannapat, Su Bin, Patham.
Year 4: Benjamin, Daron Matthew, Jesse, Pen-Eak, Rania, Lapatrada, Nazneen, Weerin, Ruthai.
Year 5: Jean, Pongsatorn, Jae Myeong, Phonpat, Passaraporn, Jeremiah, Sinee, Gina.
Year 6: Thien, Suttida, Jonty, Tampraphon, Sarah, Matthew, Primnicha
Year 7: Thananchai, Melanie, Andrea, Chaloempat, Jordan, Aaron.
Year 10: Supachai, Verulee, Nattarat.
Veel namen zijn voor ons niet alleen moeilijk om uit te spreken, maar ook om te onthouden.

In de bibliotheek hing een toepasselijke spreuk, namelijk: ….Reading is to the mind what exercise is to the body…….

In 2018 zal er een nieuwe campus komen (Srinakarin), bestemd voor high school van St. Mark’s. De huidige lokatie zal dan slechts als ‘ Primary’dienst doen.

De zomerschool is ten einde; het nieuwe schooljaar is nog niet gestart; het is nu een rustige tussen-periode van ongeveer ruim 3 weken. Er is dus een minimale bezetting. Zoals bekend worden er op St. Mark’s 3 talen onderwezen, te weten: Engels, Thais en Chinees. Bijna niemand van de docenten kan de 3 talen spreken. Sommige docenten spreken 2 talen; anderen slechts 1. Er zijn dan ook docenten die niet met elkaar kunnen communiceren.

De meeste leerlingen volgen naast Engels en Thais ook de Mandarin language (Chinees). Er zijn echter ook leerlingen die ervoor gekozen hebben om geen Chinees te leren. Volgens deze ouders is de noodzaak daarvoor niet aanwezig, omdat de Chinezen juist Engels leren; dus waarom zou een Engelstalig kind Chinees moeten leren?

Iedere dag werkten we 7 uur in de bibliotheek….nooit geweten dat je daar zo moe van kon worden……Het is wel leuk om te merken dat wij veel boeken herkennen die we zelf gebruikt hebben in de afgelopen 10 jaar in de Derde Wereld.

We zitten in het regenseizoen….op 27 juli kwam de regen met bakken uit de lucht vallen, net op het moment dat wij richting ‘ huis’ wilden lopen. Paraplu’s boden uitkomst. Het was slechts de eerste keer in 3 weken tijd dat we regen meemaakten.

Op 28 juli en op 29 juli was de kokkin ziek. Dit betekende dus dat er geen lunch was. Geen nood. Op straat werd noodle soup gekocht (en de dag daarop fried rice) en naar de schoolkantine gebracht en op deze manier was er toch weer een heerlijke lunch. Overigens: Men eet hier slechts met vork en lepel; een mes is niet aanwezig. Soms worden ook de chop-sticks gebruikt. Tsja…..als de direkteur een dag afwezig is, dan wordt deze door niemand gemist; maar als de kokkin verstek laat gaan is iedereen van slag……...hahaha! Tijdens die lunchpauze viel het woord ‘gay wedding’. Dat dit mogelijk is in Nederland werd niet begrepen. In Thailand is het ‘not done’. Het werd leuk verwoord, te weten: ‘ God created Adam and Eve and not Adam and Steve’…….!

Er zijn sollicitatiegesprekken gaande………inmiddels is er een nieuwe docente Engels benoemd (afkomstig uit de USA/Californië).

De start van het nieuwe schooljaar zal plaats gaan vinden tussen 3 en 7 augustus. Dan zullen we kennis maken met alle leerkrachten (voor zover nog niet gebeurd) en verder zal op de rol staan: Discuss class assistance; meetings; workshops; brainstorm sessions; presentations etc.

Van 10 augustus tot 4 september zullen wij worden ingezet in klassen waar de nood het hoogst is. Wij weten echter al dat vrijwilligers op deze school slechts ‘ assistants’ zijn. En dat is ook wennen als je gewend bent zelf voor de klas te staan.

Soms duizelt het ons……….St. Mark’s International School….….wat een leerparadijs!!! Onze gedachten gaan terug naar Ghana, waar we o.a. under the zinc roof or under the mangotree hebben les gegeven. Uiteraard kun je en mag je niet vergelijken, maar het is wederom even schakelen. Gelukkig hebben we met ‘even schakelen’ geen moeite.…...hahaha!!!

St.Mark’s International School: Academically Aspiring/Caringly Christian/Experientially Enriching. St. Mark’s: Tri lingual education (Engels-Thai en Chinees/Mandarijn). St. Mark’s: An unique program and philosophy.
IGCSE. Dit blijkt een international qualification te zijn.
ISA staat voor International Schools Assessment en daar worden de volgende skills getest: English reading + writing and mathematics.
HSK is een toets-instrument voor de Chinese language.
Er is sprake van ‘many school achievements and awards’. Prestaties die geleverd zijn door de vele leerlingen, onder verdeeld in: Early years; Primary Years 1 t/m.6; Middle Years 7+8 and IGCSE Years 9+10.

Een kijkje achter de schermen….
School facilities: Modern library-Salt Water Swimming Pool-Indoor Gymnasium (games/sports/events)-Soccer Field-Playground & Equipment-Science Laboratory-Piano Room- Technology Room-Thai Music and Dance Room-Modern Canteen.
Music Opportunities: Piano-Violin-Thai Music-School Choir.
Performance Opportunities: Thai Dance-School Play-Chinese Choir etc.
Learning beyond the classroom: Scouting-Residential Trips-Community Service-Work Experience.
Extra Curricular Activities: Taekwando (Wednesday)-Swimming (Tuesday and Thursday)-Ball Games (Wednesday)-Tee Ball (like Baseball, on Monday)-Robotics (Friday)-Maths Club (Monday and Tuesday)-Creative Arts (Friday)-English Club (Wednesday)-Thai Club (Monday)-Bible Club (Monday)-Thai Dance (Friday)-Piano-Violin-Kim (A traditional Thai musical instrument, similar to a dulcimer)-Ranad (A traditional Thai wooden instrument, similar to a xylophone).
Sports and Pysical Education: Taekwondo-Swimming.

Welnu, het moge duidelijk zijn dat de leerlingen van St. Mark’s absolute geluksvogels zijn en deze keer werken we dus eens niet met de ‘ needy ones’….en natuurlijk wisten we dit van tevoren, maar het is toch een tikkeltje jammer…..

Onze ervaring is dat bijvoorbeeld landen als Vietnam, Cambodja en Laos met een enigszins ‘jaloers oog’ naar Thailand kijken….Thailand wordt toch gezien als het grote voorbeeld.

De maand juli wordt afgesloten met twee Boeddhistische feestdagen, te weten: Asanha Bucha dag (30 juli) en Khao Phansa (31 juli). Vrij van school…..

Beste lezers, tot volgende maand!

Hartelijke groet,
B&D