Slotakkoord

Vrijwilligerswerk wereldwijd voorbij……..Vanaf 2 april 2025

Een terugblik op 20 jaar vrijwilligerswerk in de Derde Wereld…..Zonder enige twijfel de meest bijzondere en meest waardevolle tijd uit ons leven. Ik heb zóveel geschreven in die 20 jaar, maar toch moet ik concluderen dat ik de ziel niet kon overbrengen en dat is een gegeven. Het was een droom die wij samen hebben kunnen verwezenlijken met steeds weer die passie en drive en daar mogen we alleen maar heel erg dankbaar voor zijn. Wij kunnen ons ook voorstellen dat de lezers soms dachten; Hé, waar gaan zij nu weer naar toe of hé waar zitten zij nu weer? Echter: Voor ons zat er wel degelijk een logische opbouw in. Deze periode van 20 jaar bestond uit 4 gedeelten: Allereerst de voorbereiding in Nigeria, Ghana, India, Indonesië en Nicaragua. Dit met het doel om tropenervaring op te doen, projecten te bezoeken en ondergedompeld te worden in de diverse culturen. Na de voorbereiding volgde 7 jaren in Ghana. Vervolgens kwam de periode Workaway (een platform tussen volunteers en hosts)in Vietnam, Maleisië, Cambodja, Laos, Thailand, Marokko, Brazilië, Peru, Ecuador, Colombia en Guatemala. Het was een tijd van kortdurende projecten in diverse landen. Tenslotte was daar die éénmalige terugkeer naar elk continent. Voor Afrika was dit Marokko; voor Latijns-Amerika was dit Peru en voor Zuidoost-Azië was dit Cambodja. Zoveel teaching, language practice, social work, charity work. Zoveel gezichten, geluiden, geuren, gevoel, gedachten, gedoe, geregel, geluk, zoveel gegeven en gekregen, zoveel geleerd, gelachen, gehuild, geleefd, nooit iets gemist van ‘our home country’, zo vaak geraakt en altijd weer geheeld. In die 20 jaar zijn er drie momenten geweest waarop wij gedwongen werden om terug te keren naar Nederland, te weten: de kredietcrisis, de prostaatkanker en de coronacrisis, maar telkens opnieuw stonden wij te popelen om de draad weer op te pakken. Een tijd heb ik gedacht: Ik stop niet, het stopt mij, maar dat is niet zo wijs…..hahaha! Wel is het duidelijk geworden dat er nooit een goed moment is om te stoppen. Een voetballer met 1 been kan ook niet meer het veld op en mijn (Dees) hoor probleem speelt me wel parten in de klas.

Toch verheugen we ons ook wel op het feit dat we verlost gaan zijn van visa-perikelen, vaccinaties, verhuur en de website. 20 jaar geschreven was fantastisch, maar ook veel werk. En die site was in 2004 in het leven geroepen vanwege vrijwilligerswerk in ontwikkelingslanden en die combinatie is afgesloten. Ook verheugen wij ons op minder zware omstandigheden (in het geval van Cambodja de extreme hitte) en lastige cultuurverschillen. In alle ontwikkelingslanden hadden we te maken met slechte communicatie, geen planning, geen time-management. Dus dat gaan we niet missen. Wat dan wel? De mensen, het feit dat je altijd onvoorwaardelijk welkom bent, het respect, de prachtige values like religion, tradition, ceremony, family, unity, dingen die bij ons verdwenen zijn. En wat hebben we veel geleerd en wat zijn we onder de indruk geraakt van de elastische zielen cq de veerkracht van de mensen. Niet klagen maar dragen! Kanjers in incasseren en accepteren! Kortom: Wij gaan de caring and sharing culture heel erg missen en zitten nog niet te wachten op de Nederlandse time is money culture.

Het is voorbij…..20 jaar in de Derde Wereld heeft ons verrijkt als mens. En toen?......Toen werd het tijd om onszelf een cadeautje te geven voor 20 jaar working for free in developing countries. En dat cadeautje werd een reisje naar en een verblijf op Madeira. Bloemeneiland Madeira; het eiland van de eeuwige lente; het Hawaï van Europa of de verborgen parel in de Atlantische Oceaan.

Het is belangrijk om even ‘af te schakelen’ en te reflecteren op de bijzondere jaren in ontwikkelingslanden, maar het is tevens een focus op de invulling van de toekomst, want…..ligt die toekomst weer in Nederland of zijn we Nederland inmiddels volledig ontgroeid? Of ligt die toekomst misschien in een ander Europees land? Of wordt het gedeeltelijk Nederland en gedeeltelijk een ander Europees land? Of kunnen we de Derde Wereld toch niet missen en is een terugkeer naar Zuidoost-Azië wellicht een optie? Of wordt het gedeeltelijk Nederland en gedeeltelijk Cambodja? Welnu, alles is open en de tijd zal het antwoord geven…..….Het houdt ons in ieder geval behoorlijk bezig en alle voor-en nadelen passeren vaak de revue.

Mocht je willen weten hoe dit slotakkoord verder uitgevoerd gaat worden, dan mag je altijd contact met ons opnemen via app of mail.

Wij hopen dat onze lezers genoten hebben van onze verslaglegging gedurende vele jaren en wensen jullie allemaal het allerbeste toe!!!

Lieve groet,

Ben en Desirée

(bendeesonderweg)